ТИКВА - тиквата е тиква, зато шо е тиква

                           Тиквата спадвит во биљки кои сигурно припадвит меѓу најстарите земјоделски култури. Многу археолошки испитвејна напрени во Мексико и Перу кажват како тогашните љуѓе уште пред 4000 години знеле за тиквата. Овие стари народи одгледвеле тикви заедно со пченката и граот, зошто овие растенија биле достаточни да са водит здрав и нормален живот. Иако тиквата имат древно потекло, хемиски анализи на тиквата са прени некаде во средината на триесеттите години од поминатиот век. Откриеното генетско богатство го објаснило и разновидниот потенцијал на нејзина употреба па з,то и не чудит што од тие дамнешни времина тиквата е распространета по дуњава.

                    Во Европа, завладеале тиквите со мексиканско потекло. То са биљки од фамилијата Cucurbitaceae, во кои спадвит и обичната, селска, полска тиква. Нејзините можности, со оглед на многуте подврсти са навистина големи. К,ј нас, покрај споменатата обична тиква, са најдвит и маслената тиква која е добра за грицкање и прајне масло, после тиква турчинка (месирачка или рачанка), која е добра за печејне, тука е и зеленчуковата тиквица, како и хокаидо тиквата, која е најзастапена во прехраната на западноевропските земји. Сите тие са разликват како по големината и обликот, така и по мирисот, прехрамбените својства како и аромата, па зато ги делиме на четири подврсти: обична тиква, обична тиква тиква, мускантна тиква и смокволисна тиква. Накратко, тиквата е една од оние земјоделски среќнички кои навистина можат да поднесат најразлични обработки. Можеит да са варит, печит, полнит, пасират и шо ти не. 

                         Навистина тиквата е тиква, зато шо е тиква.

Можит да прочиташ и на  ВИКИПЕДИЈА

со то што ти са остават простор и таму да дополнвиш зошто, не са нашол досега чоек к,ј нас шо докрај ги испитал и разбрал тиквите.